“Bilinçli nefes alma eylemi öznelerarası bir pratiktir.

Sizleri, nefesi kullanarak kendi içimizde, dışımızda, ardımızda oluşan diyalogları keşfetmeye davet ediyorum. 

Nefeslerimizin derinden bağlayıcılığı ile bir aradayız.

Bu daveti, ilişkisellik ve katılımcılık olasılıkları içerisinden değerlendirin.

Herkes (bilinçli bir şekilde) bedenini bir nefes alma aracı olarak deneyimleyecek ve birlikte nefes alma eylemi gerçekleştireceğiz.

Bu çalışma sosyal bir deney niteliğindedir.”


Bu performans, yazdığım bir şiir eşliğinde gerçekleştirildi. Dili İngilizce olan bu şiirden bazı dizeler: (Şiirin tamamı için)


My breath starts writing a poem
There are more spaces and pauses
than words
showing me the negative space around the language
tempting me more and more
towards my intentional space for silence. . .
I am discovering wordlessness

My breath is writing a poem
no clean orders
no strict forms
Invisible and silent as the wind
melodic and loud as a song

My breath is punctual
always here
aarefree of the idea of linear time
moving in its own rhythm

My breath is salient
predominating
everything outside of itself
I can hear it so well now
It teaches me to listen

I hear all kinds of sounds,
all types of dialogues. . .
The more I learn to listen
the more I hear

I am safe and guided
freer now to explore more
I now sense all the edges
I hear the silence

this is the silence of
awareness, conscious thoughts,
memories,
unconscious inputs,
reflexes, and hunches

embedded with intuitive feelings
not always easy to grasp